Fotografie interesseert me al van jongs af aan. Voor mijn tiende verjaardag vroeg ik een camera. Die kreeg ik, met een briefje van tien gulden voor het ontwikkelen van het rolletje. Kort erna kwam ik er achter dat tien gulden niet genoeg was om het rolletje ook af te drukken. Ik heb met dat cameraatje flink wat rolletjes volgeschoten, tot ik de Praktika van mijn ouders ging gebruiken en ergens een doka op de kop tikte. Ik merkte gelijk dat ik niet terugschrik voor de technische kant van fotografie. Toch koos ik uiteindelijk niet voor het beroep van fotograaf. Vooral omdat ik meer interesses heb. Na wat omzwervingen ben ik in de gehandicaptenzorg terechtgekomen. Dit doe ik nog altijd met veel plezier.
Ondertussen is de interesse in fotografie nooit verdwenen, al heeft het jaren op een laag pitje gestaan en was ik er vooral tijdens vakanties mee bezig. Vijf jaar geleden ben ik het weer serieus op gaan pakken. Ik ben wat cursussen gaan volgen. Op zoek naar een uitdaging heb ik de vakopleiding van de Fotovakschool gevolgd. In het kader van digitaal afstuderen, omdat de fysieke expositie niet door kan gaan, heb ik deze website gebouwd om me aan de wereld te presenteren.
In het dagelijkse leven ben ik veel met mensen bezig en ondertussen is fotografie voor mij een uitlaatklep. Juist het contrast, tussen het werk, waarin snel schakelen/reageren van belang is, en mijn vorm van fotografie, waarin eindeloos pielen en spelen met idee-ontwikkeling, compositie, lichtval en techniek het wezenlijke is, trekt me aan.
Daarom fotografeer ik weinig mensen. Je zult mij geen bruiloften of babyshoots zien doen. Anderen zijn daar beter in. Ik richt me vooral op productfotografie. Daarnaast maak ik foto’s van een soort ‘stillevens’. Onderwerpen die wat minder voor de hand liggen, zoals mijn eindproject met de insecten.